کمک های اولیه روان شناختی
در میان این همه درد و این همه هیاهو، حواسمان به کودکان، نوجوانان و سالخوردگان بازمانده باشد، صرفاً پتو و آب معدنی و مواد غذایی دوای درد این مظلومان نیست.
گرچه این سرزمین تا بوده سرزمین درد بوده (رتبه اول فقر، بیکاری، آثار جنگ و ...) ولی خیلی از این مردم بار اوله که زلزله ای با این ابعاد وسیع تخریب را تجربه میکنند. پس حواسمان باشد که کمکهای روان شناختی و القا حس نوعدوستی، همدردی، گوش دادن، برون ریزی هیجانات، حمایت اجتماعی، القا آرامش و امیدواری و آموزش سبکهای سازگارانه مقابله و تنظیم هیجانات، بخصوص توسط متخصصان و دانشجویان تحصیلات تکمیلی روان شناسی و مددکاری که ماشالله تعدادشان هم کم نیست، مهمتر از نیازهای اولیه از قبیل وسایل گرم و مواد غذایی و اسکان در چادر نباشد، کم اهمیت تر هم نیست.
حواسمان باشد که قربانیان این حادثه فقط از دست رفتگان مظلوم باشند و بازماندهها هم دچار مشکلات و اختلالات روان شناختی از قبیل اختلالات اضطرابی، PTSD، افسردگی و مشکلات سازگاری و اختلالات تجزیه ای و ... نشوند.