هدف دوم توسعه پایدار، ریشه‌کن کردن گرسنگی
به گرسنگی پایان دهیم، به امنیت غذایی برسیم و کشاورزی پایدار را ترویج کنیم.
وقت آن رسیده است که درباره‌ی روش تولید، تقسیم و مصرف غذایمان تجدید نظر کنیم. اگر کشاورزی، ماهیگیری و جنگل‌داری به درستی انجام شود، می‌تواند برای همه غذاهای مقوی تولید کند، درآمد خوبی داشته باشد و در عین حال از رشد مردم-محور روستایی حمایت کند و حافظ محیط زیست باشد.
در حال حاضر خاک، آب شیرین، اقیانوس‌ها، جنگل‌ها و تنوع زیستی به سرعت در حال نابودی هستند. تغییرات اقلیمی نیز بر منابعی که به آن‌ها وابسته‌ایم فشار مضاعف وارد می‌کند و خطرات مربوط به بلایای طبیعی مانند خشکسالی و سیل را افزایش می‌دهد. بسیاری از زنان و مردان روستایی دیگر با کار روی زمین‌های زراعی از پس خرج و مخارج خود برنمی‌آیند. بنابراین مجبور به مهاجرت به شهرها در جستجوی فرصت‌های شغلی می‌شوند. همچنین نبود امنیت غذایی جلوی رشد کودکان را گرفته است و باعث شده به دلیل فقر غذایی شدید کوتاه‌قد‌تر از سن خود بمانند.
اگر بخواهیم 821 میلیون نفری که امروز گرسنه هستند و 2 میلیارد نفری که پیش‌بینی شده تا سال 2050 از فقر غذایی رنج ببرند را تغذیه کنیم به تغییری اساسی در سیستم کشاورزی و غذایی جهانی نیاز داریم. سرمایه‌گذاری در صنعت کشاورزی برای افزایش ظرفیت تولیدی آن اهمیت بسیاری دارد. برای کاهش خطرات گرسنگی به سیستم‌های تولید غذای پایدار نیاز است.
آمار و ارقام:
گرسنگی
- در سال 2017 تعداد افراد مبتلا به سوءتغذیه 821 میلون نفر تخمین زده شده که نسبت به سال 2015 با 784 میلیون نفر، افزایش شدیدی یافته است.
- در سه سال گذشته فراوانی سوءتغذیه با نرخ 11% تقریباً ثابت مانده است.
- اغلب افرادی که از گرسنگی رنج می‌برند در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند. در این کشورها 12.9 درصد جمعیت سوءتغذیه دارند.
- دو سوم جمعیتی که گرفتار سوءتغذیه‌اند تنها در دو منطقه زندگی می‌کنند: آفریقای سیاه (237 میلیون نفر) و آسیای جنوبی (277 میلیون نفر).
- آفریقای سیاه با نرخ افزاینده‌ی 20.7 درصدی در سال 2014 و 23.2 درصدی در سال 2017 بیشتر فراوانی گرسنگی را دارد.
- فقر غذایی عامل 45% مرگ و میر کودکان زیر 5 سال -3.1 میلیون کودک در سال- است.
- 149 میلیون کودک زیر پنج سال -22 درصد جمعیت زیر پنج سال دنیا- همچنان در سال 2018 گرفتار سوءتغذیه‌ی مزمن بودند.
- 5.9 درصد کودکان زیر پنج سال (40 میلیون) اضافه وزن دارند و زندگی 7.3% (49 میلیون) تحت تاثیر دورریزهای غذایی قرار گرفته است.
امنیت غذایی
- کشاورزی، یگانه کارفرمای بزرگ دنیاست که معیشت 40 درصد جمعیت دنیا را تامین می‌کند. بزرگ‌ترین منبع درآمد و کار برای خانوارهای روستایی تنگدست، کشاورزی است.
- 500 میلیون مزرعه‌ی کوچک در سراسر دنیا -که اغلب‌شان هنوز به روش دیم کشت می‌شوند- 80 درصد غذای مصرفی بخش بزرگی از کشورهای در حال توسعه را تامین می‌کند. سرمایه‌گذاری روی زنان و مردان خرده‌مالک، روش خوبی برای افزایش امنیت غذایی افراد تنگدست و همچنین تولید غذا برای بازارهای محلی و جهانی است.
- از قرن نوزدهم میلادی حدود 75 درصد تنوع محصولات کشاورزی در مزرعه‌ها از بین رفته است. استفاده‌ی بهتر از تنوع زیستی در کشاورزی به رژیم‌های مغذی‌تر، بهبود وضعیت زندگی جامعه‌ی کشاورزان و سیستم‌های مقاوم‌تر و پایدارتر کشاورزی می‌انجامد.
- اگر زنان کشاورز به همان منابعی که مردان در اختیار دارند دسترسی داشتند، تعداد افراد گرسنه‌ی دنیا تا 150 میلیون نفر کاهش پیدا می‌کرد.
- 840 میلیون نفر -که بیشترشان در مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند- به الکتریسیته دسترسی ندارند. فقر انرژی در بسیاری مناطق یک مانع اساسی برای کاهش گرسنگی و تضمین تولید غذای کافی برای تامین نیازهای آینده است.
چه می‌توان کرد؟
می‌توانید با حمایت از کشاورزان و بازارهای محلی و انتخاب غذاهای پایدار و مقوی در زندگی خود -در خانه، محل کار و جامعه- تغییر ایجاد کنید و با دورریزی غذا مبارزه کنید.
همچنین می‌توانید از قدرت خود به عنوان مصرف‌کننده و رای دهنده استفاده کنید و از دولت‌ها و حرفه‌ها تقاضا کنید در راستای ریشه‌کنی گرسنگی تغییر ایجاد کنند. در رسانه‌ها و جوامع محلی در این باره گفت‌وگو کنید.
به جنبش جهانی ریشه‌کنی گرسنگی بپیوندید (www.zerohungerchallenge.org) تا درباره‌ی راه‌های اقدام بیشتر بدانید.
لینک کوتاه