آیا کودک‌ام از نظر روانی، سالم است؟
شما می دانید کودک‌تان در خانه چگونه رفتار می کند. اما آیا واقعاً از طرز رفتار او در مدرسه نیز آگاهی دارید. اکنون زمان خوبی برای فهمیدن این قضیه است که آیا کودک شما، برای یادگیری و آموختن، آمادگی لازم را دارد؟ سلامت روانی، عامل مهمی برای عملکرد خوب او در مدرسه است. سلامت روانی کودک، یعنی این که او چگونه فکر، احساس و رفتار می کند. سلامت روانی ناسالم ممکن است در هر کودکی دیده شود، حتی کودکان پیش دبستانی و دبستانی. مشکلات روانی، رایج تر از آن چیزی است که شما حتی فکرش را بکنید! از هر ۵ کودک، یک کودک دارای اختلال احساس، و مشکلات روانی رفتاری است که هر کدام از این عوامل می تواند به افت تحصیلی، خشونت و... منجر شود. کمک به این کودکان بسیار آسان است، اما دو سوم کودکانی که دارای این مشکلاتند، کمک هایی که نیازمند آن هستند، دریافت نمی کنند.
ضروری به نظر می رسد که والدین و معلمان، در مورد سلامت روانی کودکان با یکدیگر گفت وگو کنند.
معلمان، می توانند به شما کمک کنند که تصمیم بگیرید آیا کودک‌تان نیاز به کمک دارد یا خیر؟ در ادامه، تعدادی سؤال ذکر می شود که شما باید در مورد پاسخ آنها با معلمان کودک خود، به بحث و گفت وگو بپردازید.
۱ - آیا کودک من، اغلب اوقات عصبانی به نظر می رسد؟ زیاد گریه می کند؟ به مسایل، بیش از حد، واکنش نشان می دهد؟
۲ - آیا نظم مدرسه را به هم می ریزد؟ بچه های دیگر را در زمین بازی اذیت می کند؟ و یا قوانین را بارها و بارها، زیر پا می گذارد؟
۳ - آیا کودک من، اکثر اوقات، ناراحت و یا افسرده به نظر می رسد؟ و یا در مقابل آزمون ها، به طور غیرمعمول واکنش نشان می دهد؟
۴ - آیا او از این که چگونه به نظر می رسد، معذب است؟ و یا دائماً از سردرد، دل درد و مشکلات جسمی دیگر- بخصوص وقتی که باید امتحان بدهد یا در فعالیت های کلاسی شرکت کند- شکایت می کند؟
۵ - آیا کودک من قادر نیست بر روی صحبت های معلم خود تمرکز کند؟ تصمیم بگیرد؟ و یا به معلمش احترام بگذارد؟
۶ - آیا به چیزهایی که معمولاً لذت بخش است، مثلاً ورزش، موسیقی یا سایر فعالیت های کلاسی، علاقه ای نشان نمی دهد؟ و یا به طور ناگهانی از دوستانش فاصله می گیرد؟
اگر پاسخ شما و معلم کودک‌تان، به تمامی این سؤالات آری است و مشکل، جدی و مدام به نظر می رسد، ضروری است که بفهمید، آیا مشکلی در زمینه سلامت روانی، مسبب این رفتار ها است یا خیر؟
برای والدین آسان نیست که بپذیرند، کودکشان ممکن است، مشکلی داشته باشد.هر رفتاری می تواند به موفقیت کودک‌تان در کلاس درس کمک کند، اما مهم این است که شما به او کمک کنید.
در اینجا راهکارهایی برای عملکرد شما پیشنهاد می شود:
۱ - کتاب یا بر وشوری تهیه و اطلاعات بیشتری در مورد سلامت روانی کودک، کسب کنید.
۲ - با یک پزشک و روانشناس، مشورت کنید. آنها می توانند عوامل تأثیرگذار دیگر در یادگیری کودک را بررسی کنند. مثلاً مشکلاتی در بینایی یا شنوایی. در نهایت شما ممکن است تصمیم بگیرید که کودک‌تان و همین طور اعضای خانواده برای داشتن سلامت روانی کامل، از سوی فردی متخصص آموزش ببینند.
۳ - نقش فعال برای کمک به بهتر شدن کودک‌تان را خود برعهده بگیرد. هر کودکی، مانند هر والدینی، دارای توانایی هایی است. یاری کردن کودک‌تان، زمانی که در حال انجام تکالیف درسی خود است، به شما نیز فرصتی می دهد که زمانی را با او سپری و تجربیات خود را به او منتقل کنید. این امر می تواند پیوندی محکم بین شما و کودک برقرار کند. علاوه براین، شما در این زمان می توانید، به علایق او نیز پی ببرید.
۴ - با دقت جست وجو کنید تا سرویس دهنده های خوب و خدمات مناسبی را در این رابطه برای کودک خود، تدارک ببینید. صبور باشید. هر خدمتی که ارایه می شود، برای همه کودکان مناسب نیست. تعداد زیادی سازمان های ملی و یا گروه های خصوصی در زمینه سلامت روانی، در جامعه وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند.
۵ - کودکان به یکپارچگی بین خانه و مدرسه نیاز دارند. والدین و معلمان با همکاری در کنار یکدیگر، می توانند استعدادها و توانایی هایی چون، کنجکاوی، مراقبت از حیوانات، حس شوخ طبعی و... را در کودکان، تقویت کنند. این وظیفه، اگر انجام گیرد، بخش بزرگی از مراقبت کودکان را توسط والدین یا معلمان شامل می شود.
ترجمه: سمیه صیادی فر
منبع
روزنامه همشهری
لینک کوتاه