هدف نهم توسعه پایدار، صنایع، نوآوری و زیرساخت

ساخت زیرساخت‌های انعطاف‌پذیر، ترویج صنتعی‌سازی پایدار و حفاظت از نوآوری.

رشد اقتصادی، پیشرفت اجتماعی و کنش‌های آب و هوایی به شدت وابسته به سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، پیشرفت صنعتی پایدار و پیشروی فناورانه هستند. زمانی که در برابر چشم‌انداز متغیر اقتصاد جهانی و افزایش نابرابری‌ها قرار می‌گیریم، رشد پایدار باید شامل صنعتی‌سازی‌ای باشد که اولاً فرصت‌ها را برای افراد مختلف قابل دسترس سازد، و دوماً توسط نوآوری و زیرساخت‌های انعطاف‌پذیر حمایت شود.

صنعتی‌سازی پایدار و حساب‌شده، به همراه نوآوری و زیرساخت، می‌تواند باعث ایجاد اقتصادی پویا و رقابتی شود که به اشتغال‌زایی و تولید درآمد می‌پردازد؛ که نقشی کلیدی در معرفی و ترویج فناوری‌های جدید، حمایت تجارت بین‌المللی و فعال‌سازی استفاده مناسب از منابع دارد. رشد صنایع جدید باعث بهبود استاندارهای زندگی برای بسیاری از ما می‌شود. همچنین، اگر صنایع به پایداری برسند، این روش تاثیر مثبتی بر محیط نیز دارد. تغییرات اقلیمی بر همه‌ی ما تاثیر می‌گذارد.

سرمایه‌گذاری در زیرساخت – حمل و نقل، آبیاری، انرژی و فناوری اطلاعات و ارتباطات – برای رسیدن به توسعه پایدار و توانمندسازی جوامع در بسیاری از کشورها ضروری است. مدت زیادی‌ست که سرمایه‌گذاری در زیرساخت برای رشد بهره‌وری و درآمد، و بهبود برون‌داد سلامت و بهداشت و آموزش موثر شناخته شده است.

ساخت و ساز یکی از مهم‌ترین عناصر محرک پیشرفت اقتصادی و اشتغال‌زایی به شمار می‌رود. در زمان حال اما، سرانه ارزش افزوده ساخت و ساز، تنها 100$ در کشورهای کمتر توسعه یافته و همین نرخ در آمریکای شمالی و اروپا بیش از 4500$ گزارش شده است. در ساخت و ساز باید عواملی مانند انتشار دی‌اکسید کربن را در نظر گرفت. این انتشار در طی ده سال اخیر در بسیاری از کشورها روند رو به کاهشی داشته، اما سرعت این تنزل در سرتاسر جهان مساوی نبوده. رشد ساخت و ساز در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه از سال 2018 کند شده است، که به ظهور تجارت و تعرفه‌های بازدارنده که مانع سرمایه‎گذاری و گسترش در آینده نسبت‌داده شده است. نابرابری بهره‌وری صنعتی در میان کشورهای غنی و فقیر همچنان آشکار است.

پیشرفت فناورانه زیربنای رسیدن به اهداف محیط زیستی مانند افزایش منابع و کارایی انرژی است. بدون فناوری و نوآوری، صنعتی‌سازی اتفاق نمی‌افتد، و بدون صنعتی‌سازی، پیشرفت حاصل نمی‌شود. نیاز به سرمایه‌گذاری در محصولاتی با فناوری بالا که بر تولیدات ساخت و سازها تسلط دارند برای بالا بردن کارایی و تمرکز بر خدمات سیار که باعث افزایش ارتباطات بین انسان‌ها می‌شود، وجود دارد.

آمار و ارقام

• زیرساخت‌های اصلی مانند راه‌ها، فناوری اطلاعات و ارتباطات، بهداشت، نیروی برق و آب هنوز در کشورهای در حال توسعه کم‌یاب‌اند.
• 16% جمعیت جهان به شبکه‌های پهن‌باند دسترسی ندارند.
• برای تعداد زیادی از کشورهای آفریقایی، به خصوص کشورهایی با درآمد پایین، محدودیت‌های موجود در باب زیرساخت‌ها، تاثیری حدود 40% بر بهره‌وری کارخانه‌ها دارند.
• به سبب رشد سریع ساخت و ساز در آسیا، سهم جهانی ارزش افزوده ساخت‌ و سازها در تولید ناخالص ملی از سال 2005 تا 2017 از 15.2% به 16.3% رسیده است.
• ازدیاد شغل صنعتی‌شدن، اثری مثبت بر جوامع دارد. هر شغل در ساخت و ساز، 2.2 شغل در بخش‌های دیگر ایجاد می‌کند.
• شرکت‌های کوچک و متوسط که در ساخت و ساز مشغول هستند، برای مراحل اول صنعتی‌شدن بسیار حیاتی بوده و معمولا بزرگ‌ترین ایجادکنندگان شغل‌اند. آن‌ها 90% کار سر تا سر جهان و 50 الی 60% اشتغال را شامل می‌شوند.
• کشورهایی که کمتر توسعه یافته‌اند، ظرفیت بالایی در صنعتی‌شدن در زمینه‌های خوراکی و نوشیدنی (صنعت کشت و کشاورزی)، پوشاک و لباس، با چشم‌اندازی خوب برای ایجاد اشتغال‌زایی پایدار و بهره‌وری بالاتر دارند.
• کشورهایی با درآمد متوسط می‎توانند از طریق ورود به صنعت ساخت فلزات نفع ببرند؛ این صنعت دارای تعداد زیادی محصول با تقاضای بالای جهانی است.
• در کشورهای در حال توسعه، تنها 30% تولیدات کشاورزی از طریق مراحل صنعتی به‌دست می‌آیند. در کشورهایی با درآمد بالا، 98% تولیدات این مراحل را طی می‌کنند. این نشان‌دهنده‌ی وجود فرصت‌های بسیار برای کشورهای در حال توسعه در صنعت کشاورزی‌ست.
• تخمین‌زده شده که 3.8 میلیارد نفر هنوز دسترسی به اینترنت ندارند، که شامل 80% جمعیت در کشورهای توسعه نیافته می‌شود. 3 میلیارد نفر در سرتاسر جهان در کمبود امکان دست‌یابی به اصلی‌ترین خدمات بهداشتی و از هر 10 نفر سه نفر آن‌ها در نداشتن آب مناسب آشامیدن به سر می‎برند.

چه می‌توان کرد؟

ایجاد معیارها و ترویج قوانینی که بر مدیریت نوآورانه و پایدار پروژه‌های شرکت‌ها نظارت دارند.

همکاری با سازمان‌های مردم‌نهاد و بخش عمومی برای ترویج بهتر رشد پایدار در کشورهای در حال توسعه.

به این فکر کنید که چگونه صنایع بر زندگی و سلامت شما تاثیر می‌گذارند و چگونه می‌توان با استفاده از شبکه‌های اجتماعی به کمک سیاست‌گذاران اهداف توسعه پایدار را اولویت‌بندی کرد.