هدف یکم توسعه پایدار، ریشه‌کن کردن هر گونه فقر
رشد اقتصادی باید به ایجاد شغل‌های پایدار و ترویج برابری بپردازد.
بیش از 700 میلیون نفر یا 10% جمعیت دنیا هنوز در فقر شدید زندگی می‌کنند و درگیر تامین پایه‌ای‌ترین نیاز‌های خود مانند سلامتی، آموزش و دسترسی به آب و بهداشت هستند. اغلب افرادی که با کمتر از روزانه 1.90$ زندگی خود را سپری می‌کنند در آفریقای سیاه (مناطق جنوب صحرای بزرگ آفریقا) زندگی می‌کنند. در سراسر دنیا، نرخ فقر در مناطق روستایی 17.2 درصد است که سه برابر بیشتر از مناطق شهری است.
شغل داشتن ضامن یک زندگی خوب نیست. در حقیقت 8 درصد کارگرهای استخدام شده و خانواده‌هایشان در سال 2018 در فقر شدید زندگی می‌کردند. تاثیری که فقر بر کودکان می‌گذارد نامتوازن است. از هر پنج کودک، یکی در فقر شدید زندگی می‌کند. تضمین حمایت اجتماعی برای همه‌ی کودکان و گروه‌های در معرض آسیب برای کاهش فقر ضروری است.
فقر جنبه‌های گوناگونی دارد ولی عوامل آن شامل بیکاری، محرومیت اجتماعی و آسیب‌پذیری جمعیت‌ها نسبت به بلایای طبیعی، بیماری‌ها و دیگر رخدادهاست که از سازنده بودن آن‌ها جلوگیری می‌کند. افزایش نابرابری برای رشد اقتصادی زیان‌بار است و با افزایش تنش‌های سیاسی و اجتماعی و در برخی شرایط دامن زدن به ناپایداری و کشمکش‌ها، به انسجام اجتماعی آسیب می‌زند.
آمار و ارقام:
- در دنیا در ازای هر 100 مرد 25 تا 34 ساله که در فقر شدید زندگی می‌کند، 122 زن با همین شرایط وجود دارد.
- فقر شدید اغلب در کشور‌های کوچک، آسیب‌پذیر و پرکشمکش دیده می‌شود.
- از سال 2018، 55% جمعیت جهان به هیچگونه حمایت اجتماعی دسترسی نداشته‌اند.
- در سال 2018، تنها 41% زنانی که زایمان کردند از مزایای مالی بهره‌مند شدند.
چه می‌توان کرد؟
مشارکت فعال شما در سیاست‌گذاری می‌تواند تاثیر شگرفی بر مسئله‌ی فقر بگذارد. مطمئن شوید که حقوق شما رعایت می‌شوند، صدایتان شنیده می‌شود، دانش بین نسلی تبادل می‌شود و نوآوری و تفکر انتقادی بین همه‌ی گروه‌های سنی تشویق می‌شود تا زندگی مردم و جوامع دگرگون شود.
دولت‌ها می‌توانند محیط را برای فرصت‌های شغلی و استخدام سازنده‌ی افراد تنگدست و به حاشیه رانده شده فراهم کنند. آن‌ها می‌توانند استراتژی‌ها و سیاست‌های مالیاتی طراحی کنند که در خدمت رشد تنگدستان و کاهش نرخ فقر باشد.
بخش خصوصی نیز به عنوان موتور رشد اقتصادی با تصمیم بر در اختیار گذاشتن رشد خود، نقش پررنگی در کاهش فقر بازی می‌کند. بخش خصوصی می‌تواند با تمرکز بر بخش‌هایی از اقتصاد که افراد تنگدست در آن‌ها فعال‌ترند، برای آن‌ها فرصت‌های اقتصادی ایجاد کند.
جامعه‌ی دانشگاهی و آموزش و پرورش نقش مهمی در آگاه کردن مردم نسبت به تاثیرات فقر دارد. علم، پایه و اساسی برای رویکردهای نو و پایدار، راه‌حل‌ها و تکنولوژی‌هایی که با چالش‌های کاهش فقر و توسعه‌ی پایدار دست و پنجه نرم می‌کنند، فراهم می‌کند. برای مثال، دسترسی به آب آشامیدنی را آسان کرده، نرخ مرگ و میر ناشی از آلودگی آب را کاهش داده است، بهداشت عمومی را بهبود بخشیده تا خطراتی که سلامتی را تهدید می‌کنند را کم کند.
لینک کوتاه