اين هفت پله به كودک خلاق می رسد

۱ - برای کودکان الگوی خلاق باشید: والدینی که در برخورد با مسائل زندگی و حل آنها از روش‌های ابتکاری و خلاق استفاده می‌کنند، طبیعتاً فرزندان خود را نیز به این جهت سوق می‌دهند، در حالی که اگر والدین دائماً در بند اصول و قوانین خشک و انعطاف ناپذیر و یا در کارها مقلد و پیرو دیگران باشند، نمونه‌ای نامناسب و بازدارنده در پرورش خلاقیت فرزندانشان خواهند بود. تحقیقات نشان داده که والدین خلاق بیشتر از والدین غیرخلاق در پرورش خلاقیت موفق هستند. بهتر است والدین ابتکارهای دوران کودکی خود اعم از شعر، نقاشی و داستان را با کودکانشان درمیان بگذارند و فی البداهه نیز این کارها را انجام دهند.

۲ - استقلال فکری و عملی کودکان را تقویت کنید: به کودکان فرصت تفکر و اندیشیدن بدهید. کودکان باید فرصت اندیشیدن، تصمیم گیری و عمل کردن داشته باشند. برای موفقیت در این زمینه‌ها والدین باید به فرزندان خود کمک کنند و بتدریج مسئولیت به آنها واگذار کنند. مسئولیت پذیری در کودکان از سه سالگی آغاز می‌شود و کودک باید به این بینش برسد که والدینش برای افکار و اعمال مستقل و ابتکاری آنها ارزش قائل هستند.

۳- اعتماد به نفس فرزندانتان را تقویت کنید: افراد خلاق معمولاً اعتماد به نفس بالایی دارند و این ویژگی موفقیت آنها را در کار تضمین می‌کند. بنابراین، والدین باید از هر گونه رفتاری که باعث تضعیف اعتماد به نفس می‌شود، اجتناب کنند. مثل اینکه هیچ گاه فرزندان خود را با دیگران مقایسه نکنند، از آنها انتقاد نکنند، از روش‌های سنتی تربیتی پرهیز کنند، بر توانمندی‌های کودکان تاکید کنند، بر حسب توانایی کودکان، مسئولیت‌هایی به آنها واگذار کنند و آنها را همانگونه که هستند بپذیرند.

۴ - به تمام سؤالات کودکان در حد فهم آنها پاسخ گویید: کودکان معمولاً افرادی کنجکاو هستند و اگر والدین با برخورد مناسب کنجکاوی آنها را پرورش دهند آنان را به سوی خلاقیت هدایت می‌کنند. در ذهن کودکان چراها و چگونه‌های بی شماری نهفته است و والدین باید با حوصله و صبوری به این سؤالات کودکان پاسخ دهند و اگر جواب سوالی را نمی‌دانند، از مطرح کردن ناآگاهی خود بیم نداشته باشند. همچنین سؤالات عجیب و غریب کودکان را به سخره نگیرند و خود نیز گاهی اوقات سؤالات عجیب و غریب مطرح کنند.

۵ - از قضاوت، انتقاد و مقایسه اجتناب کنید: ارزیابی، خلاقیت را از بین می‌برد. اگر کودک احساس کند که ابتکارش مورد قضاوت قرار می‌گیرد – مثلاً عزیزم فراموش کردی آب را در رودخانه نشان بدهی- یا اینکه مقایسه شوند - مثلاً اینکه ببین برادرت چقدر قشنگ از رنگ‌های مختلف در نقاشی‌اش استفاده کرده، تو هم می‌توانی این کار را انجام دهی- او یا به طور کلی دست از کار می‌کشد یا دقیقاً کاری را انجام می‌دهد که دیگران از او می‌خواهند و به ایده‌های خود توجهی نمی‌کند.

۶ - کودکان را به اجبار به کاری وادار نکنید: هیچ استعدادی در هیچ جایی از جهان به زور شکوفا نمی‌شود. اجبار منجر به ایجاد اضطراب در کودکان می‌شود و اضطراب به نوبه خود یکی از موانع خلاقیت است. بنابراین وظیفه پدر و مادر تدارک محیطی امن و به دور از تنش، تسهیل گر، غنی و پر از تجارب متفاوت است.

۷ - فراهم آوردن محلی برای شکوفایی: برای کودکان مکان مشخص در گوشه‌ای از منزل اختصاص دهید تا کارهای مورد علاقه خود را بدون نگرانی انجام دهد. ضمن اینکه در این محل وسایلی هم برای آنها فراهم کنید. این وسایل می‌تواند مواردی از قبیل گل رس، خمیربازی، قیچی بی خطر، وسایل دورریختنی بی خطر، گواش و وسایل هنری دیگر باشد.