۶ اشتباه کوچک در تربیت کودک
مادر و پدر بودن به معنی مبرا از عیب بودن نیست. از زمان تولد کودک، والدین سعی دارند تا در تربیت کودک خود دقت کنند و تلاش می کنند فرزندی با تربیت بار بیاورند اما گاهی نتیجه عکس می گیرند...
دلیل این موضوع روش های تربیتی اشتباهی است که نادانسته در پیش می گیریم. اگر شما هم مرتکب یکی از این اشتباه ها شده اید، این مطلب را بخوانید تا علت اشتباه بودن و اصلاح آن را یاد بگیرید.
اشتباه شماره ۱ در تربیت کودک: هم نظر نبودن والدین
جمله اشتباه:
«بابا گفته تلویزیون نگاه کردن برای تو ممنوعه! اما امروز بابا نیست و می توانی تلویزیون نگاه کنی!» چرا این روش تربیتی اشتباه است؟
با شکستن قوانین، شما این فرصت را به کودکتان می دهید از شک شما در مورد صحت قوانین خود سوء استفاده کند. او به این ترتیب می آموزد آنچه از یک والد نمی تواند طلب کند، در غیاب او از دیگری بخواهد.
چه کنیم؟
همیشه با همسر خود توافق نظر داشته باشید و در اجرای قوانینی که تعیین می کنید، جدی باشید.
اشتباه شماره ۲ در تربیت کودک: مقایسه کودک با خواهر یا برادرش
جمله های اشتباه:
«مهم نیست سر چه مساله ای با برادرت دعوا می کردی، چون تو جیغ می زنی تنبیه می شوی!»
«از خواهرت یاد بگیر! او خیلی بهتر از توست!»
چرا این روش تربیتی اشتباه است؟
در دعواهای بین کودکان هرگز سعی نکنید یک کودک را تحقیر یا او را با سایرین مقایسه کنید چون این کار باعث کوچک شدن شخصیت او می شود.
چه کنیم؟
وقتی جدالی بین خواهر و برادرها رخ داده، تنبیه یک کودک فقط باعث گسیختن روابط عاطفی می شود. اگر قرار است تنبیه کنید، هر ۲ یا هر ۳ را تنبیه کنید، به این ترتیب همگی به قوانین احترام می گذارند و سعی نمی کنند یک نفر را مقصر جلوه دهند.
اشتباه شماره ۳ در تربیت کودک: افراط و تفریط
جمله های اشتباه:
«اگر هویج های توی بشقابت را بخوری، به عنوان دسر به تو شکلات می دهم.»
«اگر با خواهرکوچکت خوب باشی برایت کادو می خرم.»
چرا این روش تربیتی اشتباه است؟
چون در این صورت کودک به دریافت هدیه عادت می کند. اگر می خواهید فرزندتان هویج بخورد، این کار را در حد تعادل انجام دهید تا همیشه منتظر دریافت شکلات بعد از آن نباشد.
چه کنیم؟
به فرزندتان قول یک هدیه را ندهید مگر اینکه واقعا بتوانید آن را تهیه کنید. هر از گاهی هدیه دادن به کودک به عنوان تشویق کار خوب و درستی است و روابط عاطفی را محکم تر می کند اما نباید این کار را به یک موضوع پیش و پاافتاده و روزانه تبدیل کنید.
اشتباه شماره ۴ در تربیت کودک: تبدیل اتاق کودک به محل تنبیه
جمله های اشتباه:
«اسباب بازی هایت را زمین نریز وگرنه مجبوری به تختخواب بروی»، «درست سرمیز بنشین وگرنه مجبوری بری تو اتاقت.»
چرا این روش تربیتی اشتباه است؟
تا جای ممکن نباید اتاق یا تخت کودک را به محلی برای تنبیه او تبدیل کرد. بی توجهی به این نکته می تواند باعث بروز مشکل های خواب در کودکان شود. اتاق خواب کودک باید مکانی امن و راحت برای او باشد تا در آن احساس آرامش کند و خواب خوبی داشته باشد.
چه کنیم؟
اگر می خواهید به دلیل کار اشتباهی کودک را به اتاق دیگری تبعید کنید، از راهرو یا یک اتاق دیگر استفاده کنید، اما بهتر است اصلا چنین کاری انجام ندهید. آرامش خود را حفظ و سعی کنید فرزندتان را قانع کنید کار صحیح را انجام دهد.
اشتباه شماره ۵ در تربیت کودک: سرزنش کودک
جمله های اشتباه:
«تو یه دختر بچه نادانی» یا «چه گناهی کردم که خدا تو رو قسمت من کرده؟»
چرا این روش تربیتی اشتباه است؟
اشتباه فرزند شما هر چه باشد، نباید شخصیت او را تحقیر کنید. این کار باعث نفرت او از خود می شود و در برقراری رابطه عاطفی با مادر دچار مشکل خواهد شد.
چه کنیم؟
اگر فرزند شما مرتکب اشتباهی می شود، رفتار، حرف ها و موقعیت ها را نقد کنید نه خود او را. مثلا به جای گفتن اینکه «تو پسر بدی هستی» می توانید بگویید: «کار تو اشتباه بود.»
اشتباه شماره ۶ در تربیت کودک: موکول کردن تنبیه به آینده
جمله های اشتباه:
«اگر باز هم برادرت را اذیت کنی، کادوی شب عید نمی گیری!»
چرا این روش تربیتی اشتباه است؟
کودکان معمولا فراموش می کنند یک ساعت قبل چه کار اشتباهی انجام داده اند چه برسد به اینکه یک ماه یا حتی بیشتر این موضوع در ذهنشان باقی بماند. چنین تهدیدهایی برای کودکان بی معنی است.
چه کنیم؟
کودکان در زمان حال یا آینده ای بسیار نزدیک زندگی می کنند. اگر قرار است آنها را تنبیه کنید، آن را خیلی عقب نیندازید و نهایتا در آینده بسیار نزدیک این کار را انجام دهید. تنبیه کودک می تواند منع او از یک بازی بعد از ناهار یا نرفتن به پارک باشد.
منبع
روزنامه سلامت
لینک کوتاه