پریرخ دادستان

پریرخ دادستان فروردین ۱۳۱۲ در تهران متولد شد. او در حالیکه ۱۶ سال بیش نداشت در دومین آزمون اعزام به خارج از کشور در دوران پهلوی شرکت کرد و به عنوان تنها زن در آن پذیرفته و یک سال بعد عازم ژنو پایتخت سوئیس شد. درخشش پریرخ جوان در طول تحصیل قبل از دکترا در دانشگاه ژنو با عث شد ژان پیاژه غول روانشناسی شناختی و تحولی راهنمایی پژوهش و پایان نامه دکترای او را بپذیرد.

باور پیاژه به دکتر دادستان به حدی بود که مسئولیت مرکز شناختی نیویورک را به او پیشنهاد کرد. اما دادستان که عاشق وطن بود پیشنهاد را نپذیرفت ودر سال ۱۳۳۹ بعد از اخذ مدرک دکترا در ۲۶ سالگی به کشور بازگشت. بعد از ورود به ایران، دادستان مسئولیت نخستین مرکز هدایت حرفه‌ای و هدایت تحصیلی را بر عهده گرفت.

او دو سال مسئولیت دفتر روان‌شناسی دانشگاه پلی‌تکنیک را با نظارت دانشگاه فرانسه و برای هدایت دانشجویان عهده‌دار شد. وی در سال ۱۳۵۴ به اصرار دکتر علی اکبر سیاسی به گروه روانشناسی دانشگاه تهران پیوست.

دکتر دادستان در سال ۱۳۵۹ به عنوان دانشیار و مدیر گروه روانشناسی دانشگاه تهران انتخاب گردید. با تلاش بی وقفه در پژوهش وتالیف، دکتر دادستان توانست به درجه استاد تمامی در گروه روانشناسی دانشگاه تهران در مدت کوتاهی (در سال ۱۳۶۵) برسد. از دادستان بیش از ۱۵ کتاب و ۵۰ مقاله باقی است.

او عهده دار چندین طرح پژوهشی در سطح ملی بوده است. دکتر دادستان از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۹ مدیر دفتر مطالعات و تحقیقات علوم انسانی معاونت پژوهشی و برنامه‌ریزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب و از ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۹ مدیر گروه روانشناسی سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی (سمت) بود. او در سال ۱۳۸۲ فصلنامه روانشناسان ایرانی را با همکاری دانشگاه آزاد تاسیس نمود.

او از بنیانگذاران روانشناسی نوین ایران است و بسیاری او را مادر روانشناسی ایران می‌نامند. وی دارای تالیفات منحصر به فرد در روانشناسی رشد (روانشناسی تحولی) و بالینی است و تاثیر زیادی بر زبان روانشناسی نوین ایران داشته است و یکی از اولین و معدود مولفانی در سطح بین المللی است که به دنبال تبیین روانشناسی مرضی از دیدگاه تحولی بوده است. پریرخ دادستان صبح شنبه ۲۲ آبان ماه ۱۳۸۹ به علت بیماری سرطان در سن ۷۷ سالگی در تهران درگذشت.