باربل اینهلدر - روانشناس سوئیسی (1997-1913)

باربل الیزابت اینهلدر (15 آوریل 1913 - 17 فوریه 1997) روان‌شناس همکار ژان پیاژه که در «سنت گالن»، سوئیس به دنیا آمد، بیش از همه به خاطر کارهای مشترکی که در حوزه روان‌شناسی رشد و شناخت‌شناسی کودک با پیاژه کرد صاحب نام شد. پدر او سوئدی‌الاصل و جانورشناس و مادرش آلمانی‌تبار و نویسنده بود. اینهلدر در دوره کودکی و نوجوانی جدای از حضور در مدارس رسمی زیر نظر پدرش نیز آموزش می دید. در نوجوانی علاقه داشت معلم شود، اما به حضور در دانشگاه به تاریخ علم، عصب‌شناسی، نظریه تکامل و همچنین روان‌شناسی گشتالت علاقه نشان داد و سرانجام از سال 1943  در کنار پیاژه قرار گرفت تا همه زندگی همکار اصلی او باشد. 

تحصیلات او در دانشگاه ژنو انستیتوی ژان ژاک روسو گذشت و از همین دانشگاه دکترای خود را در روان‌شناسی گرفت . اینهلدر تا زمان بازنشستگی به کار خود در دانشگاه ژنو ادامه داد. در طول مدت حضورش در ژنو، او در کنار ژان پیاژه در کارهای تجربی با هدف شناخت ماهیت و مراحل رشد کودک کار کرد. همکاری آن‌ها با پایان‌نامه اینهلدر درباره مفهوم ابقا در ذهن کودکان آغاز شد و به مدت 50 سال ادامه یافت. کار اینهلدر در کشف مراحل چندگانه عملیاتی رشد از دوره کودکی تا نوجوانی که از کشفیات و نظریه های پیاژه است بسیار مهم بود. 

نخستین همکاری‌های اینهلدر و پیاژه به روی مفهوم ابقای کمیت در ذهن کودک بود که کم‌کم به کلیت مراحل رشد شناختی کودک رسید. او به همراه پیاژه آثار مشترکی چون «رشد تفکر منطقی از کودکی تا نوجوانی» (1958)، «روانشناسی کودک» (1966)، و «مفهوم کودک از فضا» (1967) منتشر کردند. در دوره دوم کاری اینهلدر که از سال ۱۹۶۱ در دانشگاه هاروارد شروع شد او با فاصله گرفتن از برخی نظریه‌های منطقی-ساختاری پیاژه در رشد کودک نظریه‌های خود را که پایه در شناخت‌شناسی ژنتیک داشت پیش برد. 

اینهلدر تا زمانی که زنده بود، چهارده کتاب نظری و بسیاری مقاله‌های تحقیقی منتشر و هم‌چنین ده‌ها دانشجوی ارشد دوره دکترا را تربیت کرد.