ضرورت ایجاد تحول در خانواده و مقابله با یک نواختی حاکم بر آن

در بخش نخست این مقاله که در شماره  قبل از نظر گرامی‌تان گذشت به بررسی علل بروز یک‌نواختی در خانواده پرداختیم. اینک نکاتی را بیان می‌کنیم که با عنایت به آن‌ها می‌توان نسبت به افزایش تحرک در خانواده و بر طرف کردن یک‌نواختی حاکم بر آن اقدام کرد.

۱-درمان افسردگی                                                                               

هنگامی که علت یک‌نواختی در خانواده، ابتلای افراد آن به افسردگی باشد، می‌توان با درمان افسردگی، یک‌نواختی را از فضای خانه دور کرد. شایان ذکر است که مکاتب مختلف روان‌شناسی دیدگاه‌های متفاوتی را در خصوص درمان افسردگی ارائه کرده‌اند و کار درمانگری باید توسط روان‌شناسان و در افسردگی‌های شدید، توسط روان‌پزشکان انجام شود. به طور متوسط ۱۰ درصد از کسانی که به روان‌پزشکان، روان‌شناسان و مددکاران اجتماعی مراجعه می‌کنند دارای افسردگی‌های یک‌قطبی‌اند ۱ و روان‌شناسان با استفاده از دیدگاه‌های مختلفی نظیر رفتاردرمانی، شناخت‌درمانی و روان‌درمانی، به درمان مبتلایان می‌پردازند و روان‌پزشکان از دارو یا الکتروشک (تکان برقی) و نظایر آن‌ها برای درمان بیماران بهره می‌گیرند.

به‌هرحال برای درمان افراد افسرده باید به افراد متخصص مراجعه کرد و پس از درمان آن‌ها می‌توان به تغییر فضای خانه و زدودن یک‌نواختی از آن امید بست، زیرا عادی شدن فعالیت‌ها، از سرگیری روابط زناشویی، تمایل به برقراری ارتباط‌های اجتماعی با دیگران، به درآمدن از تنهایی، رفع خستگی‌ها و از بین رفتن حالت بی‌تصمیمی، همه به منزله  تغییرات مثبتی‌اند که خانواده را از رکود و یک‌نواختی به در می‌آورند، و عدم درمان فرد افسرده، به معنای تداوم بخشیدن به یک‌نواختی در خانواده است. البته برای درمان افسردگی‌های فصلی نوردرمانی را توصیه کرده‌اند و بر این اساس باید برای افرادی که با فرا رسیدن پاییز افسرده می‌شوند، در بخشی از منزل فضایی سبز به همراه نوری که بهار را تداعی می‌کند تدارک دید و بدین ترتیب می‌توان به افراد مبتلا به افسردگی فصلی کمک نمود و خانه را طراوتی تازه بخشید تا از یک‌نواختی به دور باشد.

۲-درمان اضطراب

با درمان اضطراب می‌توان به فرایند یک‌نواختی پایان داد. در درمان اضطراب نیز از شیوه‌های مختلفی بهره می‌گیرند، که از میان آن‌ها می‌توان به روش‌های درمان‌شناختی، رفتاردرمانی، روان‌درمانی و نیز دارودرمانی اشاره کرد که بیش‌تر در درمان اضطراب‌های مزمن از داروها بهره می‌گیرند. همه  این درمان‌ها شیوه‌های تخصصی خود را دارند که برای بهره گرفتن از آن‌ها باید به روان‌شناسان و روان‌پزشکان مراجعه کرد. درمان اضطراب، باعث می‌شود که زن یا مرد در اثر تأخیر در ورود همسر، مثل گذشته احساس نگرانی و اعتراض نداشته باشد و فضای خانواده همچون گذشته دست‌خوش حالت‌های هیجانی ناشی از اضطراب نگردد، یا در خانه‌ای که فرد بیمار و مضطرب مدام از تخدیر خواب استفاده می‌کرد و رکود و یک‌نواختی بر خانه سایه می‌افکند، اکنون با درمان اضطراب، دیگر کم‌تر شاهد بروز چنین رفتارهایی خواهیم بود.

مقاله کامل را از بخش پیوست دریافت کنید.

Submitted by Anonymous (تایید نشده) on س., 08/13/2013 - 16:31