مدرسه ابتدایی هوگس (HUGS)

مدرسه ابتدایی هوگس (HUGS)

مدرسه ابتدایی هوگس در سال ۱۹۰۷ ساخته شده و در آلمان واقع است. از آنجاییکه سیستم‌های آموزشی تغییرات قابل توجهی نسبت به قبل کرده است، لذا تصمیم به بازسازی ساختمان مدرسه ابتدایی HUGS (هوگس)، برای پاسخگویی به نیازهای زندگی مدرن و علاوه بران استفاده از مبلمانی برای تقسیم بندی فضای داخلی و همچنین فرم دادن به سازه تاریخی گرفته شد.

زمانی که تصمیم به تغییر در ساختار مدرسه ابتدایی هوگس (HUGS) گرفته شد، بازدید اولیه توسط دفترساحل (COAST) صورت گرفت. در بازدید اولیه مشکلات شناسایی شدند. کلاس‌های درس و اتاق‌های معلمان در مدرسه ابتدایی هوگس (HUGS) فضایی بدون ساختار بود. فضاهای انباری مدرسه ابتدایی هوگس (HUGS) بیش از حد کم و کوچک بود و امکانات بهداشتی ضعیفی وجود داشت. از این رو هدف از طراحی مجدد علاوه بر اهداف کاربردی و زیبایی، طراحی فضایی برای ایجاد تغییرات اساسی در فضاهای داخلی مدرسه ابتدایی هوگس (HUGS) بود.

طراحی مدرسه ابتدایی هوگس

یکی دیگر از جنبه‌های مهم طراحی مدرسه ابتدایی هوگس (HUGS) ایجاد یک حس هویت و در این راه مقابله با خشونت، تهاجم و تخریب بوده است که در بسیاری از مؤسسات آموزشی امروز شایع است. کانسپ طراحی، استفاده از رنگ‌های جسورانه می‌باشد. که با استفاده از افکار کودکان نسبت به خوراکی‌ها (رنگ وبوی) آنهامانند شکلات و توت فرنگی و آدامس شکل گرفته است. استفاده از رنگ یک هویت خاص به مدرسه ابتدایی هوگس (HUGS) می‌دهد، به طوری که کار و بازی در آن‌ها تجربه ای تازه می‌شود.

در ضمن استفاده از آن‌ها در بعضی فضاها مثل راهروی ورودی به اتاق معلمان باعث کاهش استرس وفشارهای عصبی شده است.

ممکن است این نوع استفاده از رنگ‌ها برای بزرگسالان سورئال به نظر برسد، ولی یک مفهوم واقعی و قابل قبول برای کودکان است. شدت رنگ بستگی به عملکرد فضا و مدت زمان استفاده از آن‌ها دارد. فضاهایی که درآنها صرف زمان کمتراست، مانند راه پله و سرویس‌های بهداشتی، در معرض طراحی رنگ‌های جسورانه است، در حالی که درکلاس های درس و اتاق معلمان ازرنگهای ساده ترومحدود استفاده شده است.

بنفش رنگ عرفان و معنویت است. بنفش سیر در اصل ترکیبی از رنگ‌های آبی و قرمز می‌باشد که ویژگی‌های هر دو رنگ را یکجا در بر دارد. تندی قرمز به واسطه آرامش و خنکی آبی فروکش می‌کند و به حس تازه تبدیل می‌شود و شما را به آرامش و رهایی دعوت می‌نمایند. وقتی بنفش در کنار سفید قرار می‌گیرد سمبل خالص بودن و تواضع است. علم رنگ شناسی ثابت کرده است که بنفش آثار ترس و شوک‌های روحی را پاک می‌کند و در این زمینه مانند اشعه ماوراء بنفش عمل می‌نماید. بنابراین از ترکیبات مختلف آن برای این فضای آموزشی استفاده شده است.

به کارگیری رنگ سفید در فضا به خصوص برای پوشش‌های اصلی، آن مکان را روشن تر و بزرگ‌تر جلوه می‌دهد. و همچنین برای تاکید کردن بر فضاها استفاده شده است. رنگ سفید برای فضاهائی با عناصر معماری قدیمی و یا جهت ایجاد هماهنگی بین سبک‌های کاملاً مجزای معماری بسیار ایده آل است.

صورتی گرم و روح بخش است، رنگی است که از ثبات زیادی برخوردار است و هر جا که باشد زندگی و نشاط را در آن مکان القا می‌کند. این رنگ در طیف‌های ملایم آرام بخش و در طیف‌های تیره تر محرک و انرژی زاست. این رنگ علاوه بر اینکه احساس آرامش و راحتی را القا می‌کند به شدت ضد افسردگی و گوشه گیری است.

رنگ صورتی نسبت به رنگ قرمز آرامش بخش تر است و به خصوص باعث جلب توجه کودکان می‌شود. از اینرو از این رنگ در راه پله و راهروها استفاده شده که کودکان با انرژی و بدون استرس به کلاسهای درس وارد شوند.

رنگ سبز ترکیبی از رنگ‌های آبی و زرد است. این رنگ، رنگ غالب گیاهان و زندگی جدید و بهار و تازگی می‌باشد. رنگ سبز را رنگ طبیعت نامیدند و هستی و حیات را همراه با آن می‌دانند. شتاب برای یک زندگی تازه با سبز آغاز می‌شود و کاربرد این رنگ در این فضا، تزریق هستی جریان دار و حیاتی پویا به روح و روان دانش آموزان خواهد بود.

پژوهشگران معتقدند که سبز با عملکرد غده تیموس مرتبط است واز نور سبز به عنوان درمانی برای مبارزه با خستگی شدید نام می‌برند. همچنین گفته می‌شود که رنگ سبز می‌تواند از شدت بیماری کلاستر و فوبی (ترس از قرار گرفتن در محیط‌های بسته) بکاهد و در از بین بردن خاطرات بد، مؤثر باشد.

رنگ نارنجی سمبل نشاط و شادی و نیز نشانه دانش و آگاهی است. این رنگ احساس اجتماعی بودن را در فرد تقویت کرده و فعالیت اجتماعی را قدرت می‌بخشد. رنگ متضاد نارنجی، رنگ سبز است و استفاده از این ترکیب رنگ، فضاهارا پررنگ‌تر کرده و قدرت رنگ‌ها را بیشتر نشان می‌دهد.

استفاده از نورگیرهای دایره ای شکل نارنجی در این فضا هم به جهت ترکیب رنگی و هم برای افزایش سرعت، ورود و خروج افراد در نظر گرفته شده است.

برای آنکه بتوانیم ارتباطی درست میان طبیعت خود با فضابرقرار سازیم، باید بیاموزیم که ترس از متفاوت بودن با سایرین را از خود برانیم، مشکلی که امروزه بسیار با آن در گیریم و بسیاری از طراحی‌های معماری و داخلی را تحت الشعاع قرار می‌دهد. نمی‌توان در جامعه ای سیاه و سفید، تفکری رنگی داشت و فردایی بهتر را تصور کرد. غالباً خود را در حصاری از رنگ‌هایی به تحمیل عرف و جامعه «معقول» و «بی روح» و بی رمق قرار می‌دهیم، رنگ‌هایی که مانع از بروز احساسات و نمایان شدن خود واقعی ما می‌گردد.

به منظور کمک برای ایجاد فضایی مطلوب و دلنشین در محیط زندگی خود و بهره گیری هر چه بهتر از رنگ‌ها، لازم است اطلاعات گسترده تری درباره ارتباطات فردی خویش با رنگ‌ها به دست آوریم و مواردی را درک کنیم که علاقه مندی یا بیزاری به رنگ‌های خاص را در مورد ما آشکار می‌سازد. با بذل توجه بیشتر به قدرت رنگ‌ها در فضاها ممکن است از آنچه به واسطه این کار نمایان می‌شود به شکلی خوشایند یا ناخوشایند غرق حیرت شویم.

رسیدن به ترکیب رنگ مناسب در محیط، نه فقط جلب توجه می‌کند بلکه حالتی از اطمینان و آرامش را نیز القا می‌کند. کار مؤثر با رنگ بیش از همه به تحریک حس خلاقیت نیازمند است. به دست آوردن یک ترکیب رنگ مناسب که درست با منظور و هدف فرد منطبق باشد خود به نوعی «آفرینش» محسوب می‌شود.