چرا داشتن دوست برای کودک مهم است؟
همه ما خواهان خوشبختی فرزندانمان هستیم، ولی تا چه اندازه در این کار میتوانیم مؤثر باشیم؟
پیش از هر چیز باید گفت: انسان به شکل یک کاغذ نانوشته بهدنیا نمیآید، این که فرد تا چهقدر خوشبخت است، تا چهل درصد توسط ژنهای او آشکار میشود. به این ترتیب، برخی از کودکان استعداد بیشتری در این زمینه دارند. با این حال، ما نیز از فرزندانمان در برابر همه ناملایمات میتوانیم محافظت کنیم.
عشق و پذیرش
مهمترین چیز در احساس خوشبختی این است که بچه احساس کند دیگران دوستش دارند. عشق و پذیرش موجب احساس امنیت میشود.
امنیت مهمترین پایه برای خوشبختی کودک است، چه اکنون و چه در آینده.
بچه در چهارچوب این امنیت، جرأت میکند رفتارهای مختلف را آزمایش کند و این به نوبه خود برای رشد بچه ضروری است. بچه با احساس امنیت میآموزد که اگر هم اشتباهی کند، پدر و مادر، او را همچنان دوست خواهند داشت.
روابط پس از مدرسه
اما بچه تنها با حضور در یک خانوادهٔ گرم، خوشبخت نمیشود, بلکه تماس با دیگران، برای نمونه خویشاوندان، دوستان و همکلاسیها و در آینده همکاران، در این زمینه نقش مهمی دارند. رابطه متقابل و مثبت، به انسان اعتمادبهنفس بیشتری میدهد.
بنابراین ما باید این شانس و امکان را به فرزندمان بدهیم که با دیگران بتوانند رابطه برقرار کنند. همکلاسیهایشان را به خانه بیاورند و با بچههای خویشاوندان نیز در ارتباط باشند.
رفتار دوستان
با این حال، خوب است که بچهها تشویق به رفتار دوستانه با دیگران شوند. البته تشویق، نه اجبار. پژوهشها نشان داده است که بچههایی که تشویق به دادن اسباببازی به بچههای دیگر میشوند، خوشبختتر از بچههایی هستند که باید به زور اسباببازی خود را در دسترس دیگران بگذارند. علت چیست؟
دلیلش این است که تشویق رابطه را محکمتر میکند، ولی اجبار خیر.
همچنان که در موارد دیگر صدق میکند در اینباره نیز پدر و مادر الگوی بچههایشان هستند. پس در عمل به فرزندتان نشان دهید نسبت به دیگران کنجکاوی سالم دارید، به نزدیکان خود وفادارید و دربارهٔ اشتباههای کوچک، بسیار سختگیر نیستید.
خوشحالی گذرا
یک اسباببازی جالب, لباس زیبا یا چیزهایی از این دست، تا چه اندازه در خوشبختی بچهها نقش دارند؟
با وسیله میشود کودکان و همچنین بزرگسالان را موقتاً شاد کرد، ولی خوشبخت شدن چیز دیگری است. شادی یک احساس است و احساسها کموبیش پایدار نیستند. خوشبختی پایدارتر است و از راه خوب بودن با دیگران بهدست میآید.
چند راهکار برای تشویق کودکان به رفتارهای اجتماعی
- بگذارید کودک شما تا میتواند با بچههای دیگر بازی کند؛
- نشان دهید که رفتار صادقانه، بامحبت و ملایم بچه، برای شما ارزشمند است؛
- با کودکتان دربارهٔ رفتارتان با دیگران و چگونگی حل اختلاف با آنها، گفتوگو کنید؛
- برای کودک توضیح دهید که رفتار ما چه تأثیری روی دیگران میتواند داشته باشد. «اگر به آرین تلفنی نگویی که بر خلاف قرارتان نمیخواهی پیش او بروی، او غمگین خواهد شد.»
علاقهمندی به مسائل اجتماعی را در بچه تشویق کنید. با بچههای کمی بزرگتر، درباره مسائل سیاسی گفتوگو کنید. به این ترتیب آنها یاد میگیرند با شیوهٔ تفکر دیگران آشنا شوند.