مربیان بزرگ
شخصیت افراد، چه در اجتماعات اولیه و چه در اجتماعات كنونی دارای ابعاد اساسی است، ما با انسانی مواجهیم كه طبعا به ارزش های معنوی و اخلاقی علاقه دارد، از قدرت عقلانی برخوردار است و می‌تواند مسایل خود را از طرق معقول حل كند. دارای عواطف و احساسات معین و قدرت ابراز و كنترل عواطف خویش و اجتماعی است و از زندگی با دیگران لذت می‌برد و رشد او در حد وسیعی تحت تاثیر حیات جمعی‌اش قرار دارد و به نوعی متمایز با جانوران و ممتاز در میان آنهاست. رشد و پرورش این ابعاد محور تعلیم و تربیت را تشكیل می‌دهد و همین موضوع تعلیم و تربیت را به صورت نیاز مشترک انسانی درآورده است. در تاریخ تعلیم و تربیت به مربیان بزرگی برمی‌خوریم كه توانسته‌اند خود را از نفوذ زمینه‌های فرهنگی ونیازهای خاص جامعه خود رها سازند و درباره انسان و رشد او و نیازهای اساسی اش به بحث بپردازند.