معرفی بازی منچ و مارپله

«منچ و مارپله» ترکیبی از دو بازی تخته‌ای کلاسیک است و به شکل گروهی میان 2 تا 4 نفر انجام می‌شود.

«منچ» در اصل از نوعی بازی هندی به نام پارچیسی گرفته شد و بعد در کشورهای متعدد از جمله ایتالیا، امریکا، چک، هلند، کرواتی و آلمان باب شد و در هر جا نام خودش را پیدا کرد. منچ نام رایج آن در فارسی است و از کلمه‌ی ابتدای نام آلمانی آن به معنی «کسی شما را اذیت نمی‌کند» گرفته شده است. نامی که به زد و خورد مهره‌ها اشاره دارد.

بازی «منچ» با 16 مهره به رنگ‌های قرمز و سبز و آبی و زرد بین2 تا 4 نفر انجام می‌شود. صفحه‌ی بازی 72 خانه دارد. 16 خانه جایگاه شروع مهره‌های 4 بازیکن و 16 خانه جایگاه پایانی آنهاست. 40 خانه نیز مسیر بازی مهره‌هاست که به شکل علامت مثبت نشان داده شده است. مهره‌ها در جایگاه شروع قرار می‌گیرند. بازیکن‌ها به نوبت تاس می‌اندازند، تاس هر کس عدد 6 را نشان دهد، می‌تواند یکی از مهره‌هایش را از جایگاه شروع به مسیر بازی بیاورد. با تاس ریختن، مهره‌ها را در جهت حرکت ساعت و خانه به خانه پیش می‌برند تا به جایگاه پایان برسانند. در طی مسیر  بازیکن‌ها با تاس ریختن و آوردن عدد لازم می‌توانند مهره‌های یکدیگر را حذف کنند و به جایگاه شروع برگردانند. هر کس بتواند زودتر 4 مهره‌اش را به جایگاه پایانی برساند برنده است.

در ایران معمولا پشت صفحه‌ی «منچ» بازی مارپله طراحی شده است. این بازی هم می‌تواند با توجه به تمایز رنگ مهره‌ها میان 2 تا 4 نفر انجام شود. صفحه‌ی بازی 100 خانه دارد و در بعضی قسمت‌های آن مار و نردبان دیده می‌شود. بازیکن‌ها به نوبت تاس می‌ریزند و طبق عددی که می‌آورند مهره‌هایشان را پیش می‌برند. اگر روی خانه‌ی نیش مار بروند، تا دم آن پایین می‌آیند و اگر به ابتدای پله‌های نردبانی برسند تا سر آن بالا می‌روند. در نهایت هر کس زودتر به صدمین خانه برسد برنده است.

بازی منچ و مارپله خواهان پذیرش شانس و تصادف در زندگی است. در کمک به صبر و شکیبایی موثر است و می‌تواند کودک و بزرگسال را دورهم آورد و سرگرم کند.