نکات ترافيكی را به كودكان آموزش دهيد

در چرخه ترافیک کودکان آسیب‌ پذیرترین عابران پیاده به شمار می‌روند که به دلیل انرژی بالا و بازیگوشی با خطرات زیادی روبه‌رو هستند.

... منتظر شنیدن صدای زنگ مدرسه است، با بچه‌ها مسابقه گذاشته‌اند تا ببینند چه کسی اول سوار سرویس می‌شود؛ به محض خوردن زنگ کیفش را برمی‌دارد و مثل فنر از روی نیمکت به سمت در مدرسه می‌دود؛ راننده‌ای که از خیابان عبور می‌کند بی‌خبر از همه جا در حالی که با موبایل صحبت می‌کند با سبز شدن ناگهانی چند پسربچه وسط خیابان نمی‌تواند واکنش مناسبی بدهد و ...

در چرخه ترافیک کودکان آسیب‌ پذیرترین عابران پیاده به شمار می‌روند که به دلیل انرژی بالا و بازیگوشی با خطرات زیادی روبه‌رو هستند.

نقش کودکان در ترافیک به طور عمده بیشتر به عنوان عابر پیاده بوده که رفتارهای خطرناک آن‌ها شامل دویدن ناگهانی در خیابان، رها کردن دست بزرگ‌ترها هنگام عبور از خیابان، بی توجهی به محل عبور و چراغ راهنمایی، بازی و شوخی در خیابان، عدم توجه به جهت حرکت خودروها و... آن ها را در معرض آسیب قرار می دهد.
کودکان به دلیل آگاهی کمی که از مفهوم خیابان و خطرات تصادف و مجروحیت دارد به توصیه‌های والدین توجه چندانی ندارند.

از طرفی با توجه به ذهن پویا و توانایی یادگیری بالای کودکان، آموزش‌های ترافیک به صورت رسمی و غیر رسمی در خانه، مهدکودک و مدرسه ضروری است.

هادی عباسی روانشناس اجتماعی می‌گوید: فرآیند کسب آگاهی در کودکان با کاستی روبه‌رو است؛ کودکان در سنین کمتر، توانایی دریافت انواع آموزش‌ها را دارند و می‌توانند با تمام اطلاعاتی که به آنها ارائه می‌شود ارتباط برقرار کنند.

به گفته عباسی کودکان زیر چهار سال می‌توانند روی یک جنبه‌ از کارهایی که به آن‌ها ارائه می‌شود متمرکز شوند اما با بالا رفتن سن کودک امکان تمرکز همزمان روی چند قسمت برای او بیشتر می‌شود.

آگاهی تدریجی و آموزش‌های غیر رسمی کودکان با خطرات عبور و مرور از خیابان به وسیله نقاشی، بازی و شعر و آشنا کردن آن‌ها با خط عابر پیاده، چراغ راهنمایی رانندگی و محل‌های امن برای عبور از خیابان توسط والدین بهترین نوع آموزش است.

بعد از خانواده مهد‌های کودک و پیش‌دبستانی‌ها محل آموزش رفتارهای ترافیکی کودکان هستند.

کودکان زیر هفت سال با آموزش‌های غیررسمی ارتباط بهتری برقرار می‌کند و آن ها ظرفیت حافظه کمتری دارند و در پردازش اطلاعات تفاوت‌هایی با بزرگسالان دارند در نتیجه آگاهی دادن تدریجی و آموزش اینکه در چه مواقعی چه کاری انجام دهند بسیار مهم است.

با ورود کودک به دبستان بازی‌گوشی کودکانه، شوخی با همکلاسی‌ها، افزایش مسافت خانه تا مدرسه و ... او را با خطرات بیشتری مواجه می‌کند که توجه بیشتر والدین و آموزش‌های مناسب در مدارس را می طلبد.

برای کودکان زیر هشت سال عبور از خیابان، تشخیص فاصله از خودرو و تخمین زمان رسیدن به آن دشوار است،کودکان تنها به آن چه در میدان دیدشان است توجه می کنند و نسبت به خودروهایی که از پشت سر به آن ها نزدیک می شود بی توجه هستند.