ورزش‌های رزمی، جایگزین اسباب بازی‌های خشن

بازی برای کودکان همچون زندگی برای بزرگسالان است. کودکان در بازی‌های خود زندگی را می‌آموزند. آن‌ها در بازی‌ها یاد می‌گیرند چگونه با دیگران برخورد کنند و در عین حال احساسات خود را نسبت به اطرافیان نشان می‌دهند. به همین دلیل است که روان شناسان و روانپزشکان از نوع بازی‌های بچه‌ها می‌توانند به تفکرات و ذهنیت آن‌ها نسبت به محیط اطرافشان پی ببرند و در صورتی که کودک دچار برخی مشکلات روانی باشد آن را تشخیص دهند.

کودکان با اسباب بازی‌های خود مانند موجودات زنده ارتباط برقرار می‌کنند. از نوع بازی بچه‌ها می‌توان فهمید دیدگاه بچه‌ها به اطرافیانشان تا چه حد مثبت یا منفی است. به طور مثال رفتار کودکی که اسباب بازی‌های خود را می‌شکند و عصبانیت خود را به این طریق تخلیه می‌کند، نشان می‌دهد رابطه خوبی با والدین خود ندارد. اسباب بازی‌های مناسب می‌توانند خلاقیت بچه‌ها را تقویت و آن‌ها را با دنیا و مسائل واقعی آشنا کنند. اما اسباب بازی‌هایی هم هستند که تاثیر منفی بر کودک دارند و روحیات بچه را تخریب می‌کنند. از این روست که والدین باید در انتخاب اسباب بازی برای کودکان دقت و توجه ویژه ای به خرج دهند.پسربچه‌ها در سنین بین سه تا چهار سالگی به اسباب بازی‌های خشن یا بازی‌های خشن رایانه ای گرایش خاصی پیدا می‌کنند. این اسباب بازی‌ها می‌تواند روحیه خشونت طلبی را در آن‌ها دامن بزند و آن‌ها را به کارهای خشن وادارد.

هرچند امروزه با وجود فیلم‌ها و برنامه‌های خشن تلویزیونی کودکان بیشتر تحت تاثیر این صحنه‌ها قرار می‌گیرند و خشونتی را که از دیدن این برنامه‌ها کسب می‌کنند بسیار بیش از بازی با اسباب بازی‌هایی مانند تفنگ یا شمشیر است. البته باید به این موضوع هم توجه کرد که روحیه پسران در کل خشن تر از دختران است و نباید این غرایز را در آن‌ها حذف کرد یا پس زد. زیرا این کار عوارض بیشتری در پی خواهد داشت و ممکن است باعث شکل گیری روحیه دخترانه در کودک شود. اگر پسر بچه ای را از بازی با اسباب بازی‌های خشن محروم کنیم و در مقابل عروسک و اسباب بازی‌های دخترانه را جایگزین آن کنیم قطعا روحیه و تمایل به کارهای دخترانه در او شکل می‌گیرد و این موضوع آسیب‌های بیشتری را متوجه کودک می‌کند.

اما راه‌های دیگری نیز وجود دارد که ضمن تقویت روحیات پسرانه کودک او را در مسیر درست هدایت می‌کند. شرکت کودک در کلاس‌های ورزش‌های رزمی یکی از این راه‌های مناسب جایگزین برای پسربچه‌هاست. پسران انرژی نهفته بیشتری نسبت به دختران دارند که سعی می‌کنند از طرق مختلف این انرژی را تخلیه کنند. آن‌ها برای تخلیه این انرژی‌ها ممکن است به بازی‌های رایانه ای روی آورند و ساعت‌ها وقت خود را پای کامپیوتر بگذرانند و به بازی‌های سراسر جنگ و خشونت بپردازند. در حالی که ورزش و به ویژه ورزش‌های رزمی، هم اعتماد به نفس کودک را تقویت می‌کند و هم تا حدودی جنبه هنری دارد. ضمن این که فعالیت فیزیکی که در این ورزش‌ها وجود دارد انرژی نهفته پسر بچه‌ها را تخلیه می‌کند، بدون آن که غرایز آن‌ها را سرکوب کند.

ذکر این نکته نیز ضروری است که روحیه خشونت طلبی و تمایل به اسباب بازی‌های خشن در نوجوانی بار دیگر در پسران زنده می‌شود. آن‌ها برای نشان دادن استقلال خود ممکن است در مواردی به خشونت روی آورند. از این رو چنانچه آن‌ها راه‌های درست تخلیه و بروز احساسات خود را نیاموخته باشند از راه‌های منفی به این کار دست می‌زنند. یکی از این راه‌های منفی می‌تواند تمایل شدید آنها به بازی‌های کامپیوتری باشد. در حالی که دنبال کردن ورزش‌های رزمی می‌تواند انرژی‌های دوران نوجوانی را به طریق درست تخلیه کند. با توجه به مباحث مطرح شده، والدینی که فرزند پسر دارند می‌توانند در سنین چهار تا پنج سالگی یا زمانی که احساس می‌کنند، کودک امکان ورزش دارد و توانمندی‌های فیزیکی‌اش در حال تکمیل است، او را به کلاس‌های ورزشی بفرستند و به این طریق، هم قدرت جسمی و هم قدرت روحی و اعتماد به نفس کودک خود را تقویت کنند.

نویسنده: دکتر علی باغبانیان