روانشناسی و آموزش کودکان ناشنوا

 اولین نتیجه ناشنوایی برای کودک، اختلال در یادگیری زبان است؛ مشکلی که هم در جنبه بیانی زبان و هم در جنبه دریافتی و درکی آن دیده می شود. هم چنین همواره نخستین سوال در حوزه آموزش ناشنوایان و البته مشهورترین آن، جدال انتخاب روش مناسب برای آموزش آنهاست.

کلیه روش های ارتباطی با ناشنوایان در سه گروه اصلی: روش دستی، (زبان اشاره)، روش شفاهی (استفاده از باقی مانده شنوایی و گفتارخوانی)، و ارتباط کامل (روش شفاهی شنیداری) دسته بندی می شوند.

در سالیان اخیر توجه کافی به تربیت علمی کسانی که در زمینه آموزش و پرورش ناشنوایان فعالیت می کنند صورت نگرفته است، از این رو نگارنده کتاب حاضر را، با هدف آموزش به این افراد در نه فصل با این عناوین به رشته تحریر درآورده است: تاریخچه؛ روش های ارتباطی؛ ارزیابی های روانی ـ آموزشی؛ رشد شناخت؛ وسایل کمک شنیداری؛ توان بخشی شنیداری کودکان؛ رشد زبان گفتاری؛ خواندن و نوشتن در کودکان ناشنوا؛ و مشاوره با والدین.