الیزابت توماریان

مغز ما با یادگیری، به طور تدریجی تغییر می‌کند. از نوباوگی تا ابتدای کودکی، تمام تجربه‌های طبیعی یادگیری‌مان، از خاله‌بازی با یک دوست گرفته تا دوباره شنیدن داستان قبل خواب، سبب بهبود ساختار و عمل[۱] مدارهای مغزی می‌شوند که نقش اساسی در چگونگی دیدن، شنیدن، حس کردن و عمل‌کردن‌مان در دنیا دارند. وقتی کودکان به مدرسه می‌روند، باید این مدارهای مغزی را با راه‌های تازه و اساسی تطبیق دهند تا یاد بگیرند که چگونه حروف را به واژگان، واژگان را به ایده‌ها و اعداد را به مفاهیم ریاضی تبدیل کنند. اکنون، دانشمندان و آموزگاران با همکاری یکدیگر در حال مطالعه‌ی تاثیر یادگیری بر روی سیر رشد مغزی[۲]  هستند و بر آنند که از آنچه که از این مطالعه یاد می‌گیرند در بهبود روند آموزش استفاده کنند.