بازی درمانی چیست؟
بازی درمانی یک روش انضباطی محرز بر اساس برخی نظریههای روانشناسی است و تحقیقات کمی و کیفی نشان دهندهٔ این است که در بسیاری از موارد مؤثر و کارساز بوده است. تحقیقات جدیدی که توسط پی تی یو کی (انجمن بازی درمانی انگستان)، وابسته به انجمن جهانی بازی درمانی انجام شده، نشان میدهد که ۷۱ درصد از کودکان مراجعه کننده به بازی درمانی، تغییرات مثبت عمدهای در بهبود بیماریهای خود یافتهاند.
محیط امن، خصوصی و مراقبت شده اجازه میدهد که کودک از همبازیهای محدود، ولی در صورت لزوم هر چند بیشتر، برای سلامتی جسمی و روحی خود استفاده کند. این موضوع برای بهبود در سطح روند طبیعی ما نسبت به سلامتیمان به عنوان بزرگسال نیز کمک به سزایی دارد. بازی کردن به خلاقیت ناخودآگاهانه منجر میشود و از این امر به وسیلهٔ درمانگران برای بهبود بدون دارو استفاده میگردد.
درمانگر میتواند از روش مشاهدهٔ رفتار کودک، که در جلسات بازی اتفاق می افتد، برای درمان وی استفاده میکند. مهمترین چیزی که باید به کودک داده شود «زمان ویژه» است که در زندگی مدرن امروزی، والدین چنین زمانی برای اختصاص به کودک خود را ندارند. این زمان میتواند فقط بودن با آنها باشد که متاسفانه والدین امروزی به این امر توجه چندانی ندارند. کودکان به استراتژهایی نیاز دارند که در مقابله با سختیهای زندگی که در آینده با آنها مواجه میشوند و نمیتوانند آن شرایط را تغییر دهند، به کار گیرند. بازی درمانی به کودکان این اجازه را میدهد که نگرش مثبت و بهتری از زندگی و مشکلات همراه با آن در آینده را داشته باشند.
جلسات بازی درمانی بین ۳۰ تا ۴۰ دقیقه است که ممکن است با یک کودک یا گروهی از کودکان انجام شود. انواع تکنیکهای «کیت وسایل بازی درمانی» با توجه به خواستههای کودک و مهارتهای وی استفاده میشود که میتواند شامل؛ تجسم خلاق، درمان همراه با داستان سرایی، مسائل زندگی و نقش کودک در آن، عروسک بازی، ماسکها، شن بازی، موسیقی، رقص، انجام حرکات و گِل بازی باشد.
اولین روشهای استفاده از بازی درمانی، به سال ۱۹۱۹ بازمی گردد که توسط تعدادی از نظریه پردازان روانکاوی انجام گرفت. نخست، دو روش عمدهٔ بازی درمانی به وسیلهٔ «ویرجینیا آلکس» و «وایولت اوکلندر» به نامهای «بازی درمانی غیرامریه» و «بازی درمانی امریه» به دنیای مدرن شناسانده شد. درمانگر با توجه به شرایط ویژهٔ بیمار دستورالعمل مناسب را با استفاده از هردو روش یا یکی از روشها به مورد اجرا میگذارد.
ترجمه و برداشت: فرشاد سجادی