تربیت فرزند

چرا دوران نابالغی و کودکی‌مان، باوجود هزینه‌هایی که برایمان دربردارد، این‌قدر طولانی است؟ دوران طولانیِ کودکیِ انسان (و زحمت زیاد مراقبت از کودکان که ملازم آن است) یکی از عوامل کلیدی موفقیت تکاملی انسان است. ما انسان‌ها بیشتر از هر حیوان دیگر به توانایی یادگیری‌مان وابسته‌ایم. باور کنونی این است که مغز بزرگ و توانایی بالای یادگیری‌مان در وهلهٔ اول برای رویارویی با تغییر، تکامل یافته‌اند

بچه دار شدن، تصمیم مهمی است که نباید آن را دست کم بگیرید. داشتن یک نوزاد کوچولو می‌تواند جالب و مفرح باشد؛ حتی می‌تواند برخی نیازهای درونی شما را ارضا کند، به نحوی که قبل از بچه دار شدن شاید تصور آن را هم نمی‌کرده‌اید. این نکته را هم باید در نظر بگیرید که تأخیر در فرزند دار شدن عواقب بدی برای بانوان دارد.

باجگیران کوچک شوق داشتن اسباب بازی های گران قیمت را بصورت وسوسه انگیزی از طریق رسانه ها در بچه ها ایجاد می کنند بطوریکه بچه با دهان باز به آن‌ها نگاه کرده و شیفته و فریفته آنها می شود بطوریکه بعد از پنج دقیقه شروع به بهانه گیری کرده و سرانجام پدر بیچاره را مجبور به خرید می کنند.

الگوی تربیتی بی‌محبتی و سخت‌گیری اکثر علایم عصبی که روزانه در افراد مشاهده می‌کنیم، از طریق این الگو به وجود می‌آید. نگرانی، تنش، اضطراب، افسردگی و در نهایت خودکشی، خصوصیات عاطفی و هیجانی‌ای هستند که به واسطه این الگوی تربیتی ایجاد می‌شوند. کودکانی که براساس این الگو تربیت می‌شوند، معمولا به ترس‌های غیرمنطقی مانند ترس از حیوانات، تاریکی، آسیب‌دیدگی، موفق نشدن و... مبتلا می‌شوند. این ترس‌ها با سرزنش هر چه بیشتر والدین، بیشتر آشکار می‌شوند.

پژوهشگران روانشناسی در کانادا هشدار دادند: تنبیه بدنی یا مقررات سخت و شدید باعث می شود که کودکان برای پنهان کردن خطاهای خود، بیشتر به دروغگویی متوسل شوند. پروفسور ویکتوریا تالوار از دانشگاه مک گیل و دستیارش پروفسور کانگ لی از دانشگاه تورنتو در مطالعات خود دو گروه از کودکان را که درگروه سنی ۳ و ۴ ساله بودند در شرایط مختلف با هم مقایسه کردند. گروه اول در یک مدرسه خصوصی ثبت نام شده بودند که این مدرسه به روش های سنتی مثل استفاده از ترکه و فلک برای تنبیه دانش آموزان اداره می شد.

وقتی کودک احساس امنیت کند، یاد می گیرد که به افراد اعتماد کند. کودکی که احساس امنیت نمی کند، اضطراب دارد و ناراحت است. این بر سلامت و یادگیری او اثر منفی می گذارد. ولی وقتی که یاد بگیرد می تواند به بزرگسالان اعتماد کند، به او کمک می شود که رشد سالم و شادی داشته باشد و از دنیای اطرافش لذت ببرد.

کج خلقی کودکان شامل دور‌ه‌هایی از رفتارهای ناخوشایند و قهرکردن یا فوران‌های عاطفی به‌صورت گریه و داد و بیداد است. این حمله‌ها معمولا در واکنش به برآورده نشدن نیازها یا امیال کودک بروز می‌کند.

حتماً در اطراف خود با کودکانی مواجه شده‌اید که دست خود را می‌مکند و والدین نیز همه گونه تمهیدات را برای ترک این عادت به کار می‌برند، ولی به نتیجه‌ای نمی‌رسند. مکیدن و جویدن یکی از روش‌هایی است که نوزادان و کودکان به وسیله آن می‌توانند محیط اطراف خود را لمس کنند. کودک در سنین شیرخوارگی اغلب بعد از غذاخوردن، انگشت خود را می‌مکد. برخی دیگر از کودکان به محض این که پستانک را از دهانشان بیرون می‌آورند، این کار را می‌کنند. 

شما می دانید کودک‌تان در خانه چگونه رفتار می کند. اما آیا واقعاً از طرز رفتار او در مدرسه نیز آگاهی دارید. اکنون زمان خوبی برای فهمیدن این قضیه است که آیا کودک شما، برای یادگیری و آموختن، آمادگی لازم را دارد؟ سلامت روانی، عامل مهمی برای عملکرد خوب او در مدرسه است. سلامت روانی کودک، یعنی این که او چگونه فکر، احساس و رفتار می کند. سلامت روانی ناسالم ممکن است در هر کودکی دیده شود، حتی کودکان پیش دبستانی و دبستانی.

قلدری، مجموعه‌ای از رفتارها و گفتارهای عمدی و تکراری است که با هدف آسیب ‌رساندن، مسخره یا تحقیر کردن فرد قربانی انجام شود. در قلدری معمولا بین دو کفه قدرت فرد قربانی و فرد قلدر تعادلی وجود ندارد و کودک قلدر قدرت بیشتری نسبت به فرد قربانی دارد... قلدری‌‌های شایع در مدارس - به خصوص مدارس پسرانه - معمولا در سال‌های اولی و میانی دوران ابتدایی شروع می‌شود و در مقطع راهنمایی و اوایل دبیرستان به اوج می‌رسد و در سال‌های آخر دبیرستان به تدریج کاهش می‌یابد.